Yazmak mutluluktur, huzurdur. Bize kısaca kendinizi tanıtır mısınız?
Aytekin Duran: 26.01.1993 yılında Edirne ilinde doğdum. Ailemle birlikte İstanbul’da yaşamaktayım. İstanbul Kavram Meslek Yüksekokulu yeni adı (İzmir Kavram Meslek Yüksekokul) spor yönetimi bölümünü tamamladıktan sonra Karabük Üniversitesi Hasan Doğan Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Spor Yöneticiliği bölümünü okuyarak lisans eğitimini tamamladım. Futbol hakemliği ve basketbol antrenörlüğü yapmaktayım. Ancak; 17 yaşında çok severek başladığım futbol hakemliğini sakatlığımdan dolayı bırakmak zorunda kaldım. Basketbol antrenörlüğü kariyerimde birden fazla alt yapı basketbol takımlarında antrenörlük yaptım ve başarılar elde ettim. İstanbul Kavram Meslek Yüksekokulu yeni adı (İzmir Kavram Meslek Yüksekokulu) basketbol takımında yardımcı antrenörlük görevinde bulunarak Ünilig de başarılar elde ettik. Son olarak da Karabük ilinde yeni oluşturulan Karabük Demir Kartal GSK tekerlekli sandalye basketbol takımında yardımcı antrenörlük görevinde bulundum. Oradan da başarıyı elde ettikten sonra ayrıldım. Şimdi hem oyunculuk hem de yazarlık kariyerinde ilerlemekteyim. Kengeş Eğitim ve Yardımlaşma Derneği çatısı altında elimden geldiğince yardıma ihtiyacı olan ailelere destek sağlıyorum. Yazmaya başlama hikâyenizi öğrenebilir miyiz?
Aytekin Duran: Benim yazma hikâyem, Korona Virüsüne yakalanan babamın vefatını tek başıma öğrendiğim gün içerisinde her şeyle tek başıma mücadele ettiğim günlerin sonunda başladı. Yaşadığım acı duyguları o kadar ağırdı ki her gün gözlerim yaşla doluydu. 28 Mart 2020 tarihinde annem ve abim karantinada oldukları hastaneden çıkarak eve gelmişlerdi. O gün ana haber bültenlerin yapmış olduğu paylaşımlar çok zoruma giden bir durum olmuştu. Bir anda aklıma yazmak gibi bir düşünce geldi ve denedim. Yazdıkça duygularım biraz daha rahatladı. Yazdıkça keyif almaya başladım ve böylelikle yazmaya başladım. Kaç kitap yayınladınız konusu nedir?
Aytekin Duran: 2020 yılında yayınlattırdığım Biricik Babam ve Corona Günlüğü adlı kitap ilk eserimdir. Şu anda hali hazırda çalışmalarına devam ettiğim ikinci eserim de mevcuttur. Biricik Babam ve Corona Günlüğü adlı eserimin konusu ise; Babacığımın ölümünü seyredip yaşarken hiçbir şey yapamamanın verdiği çaresizlikten ölümünü sadece seyredenleri kendim de dahil diğerlerini affedip yüreğimdeki babacığımın sevgisiyle yeni deneyim düzeylerine ilerlemeye karar verdim. Kısa sürede yaşadığım zorlu mücadele içinde beni zehirleyen duygularıma yenik düşmeden ve her şeye rağmen hayatla barış içinde kalarak onu sevmeye devam ettiğimde fark ettim. Değerli kitap okumayı severlere ve dünyadaki bütün insanlara bir şekilde ulaşarak hayatlarında karşılaşabilecekleri zorluklara rağmen nasıl güçlü kalabileceklerini ve her şeye rağmen güçlü kalabilmenin formülü insanları sevmeleri, hayatı sevmeleri ve hayatın değerini bilmenin olabileceğini aktarmayı düşündüğümden dolayı bu kitabı yazarak duygularımı aktarmayı başarabildim.
Yazmak mı yayınlamak mı zor?
Aytekin Duran: İlk eserimi yazarken zorlanmadım. Çünkü yaşadığım zorlu süreç içerisinde acı duygularımı paylaştım. Ancak ikinci eserim ise; kurgulanmış bir hikâyeyi anlattığım için ara ara zorluğu yaşatmakta. Ancak o zorluk bana çok keyif ve mutluluk vermektedir. Ancak yayınlatmak daha çok zor bir süreçtir. Çünkü yayınlanan bir kitap ticaret gözüyle bakılmaktadır. Yayınevlerinin birkaçı kendi menfaatlerini düşünmektedir. Yazarlarla samimi duyguları içerisinde olan çok az ve nadir yayınevleri mevcuttur. Yazarken hangi kaynaklardan beslenirsiniz?
Aytekin Duran: İlk eserim yaşadığım süreci anlatan bir kitap olduğu için faydalandığım hiçbir kaynak yoktur. Ancak bundan sonra ki eserlerim de çok iyi bir şekilde gözlem yeteneğimi kullanırım. Yazarken huzuru hissedebileceğim iyi bir sessizlik ve ilham kaynağı olabilecek müzikler en iyi kaynağımdır. Çok okuyor musunuz? Çok genç okumadan yazıyor piyasa kalitesiz kitaplarla dolu fikrine katılıyor musunuz?
Aytekin Duran: 28 Mart 2020 tarihinde kitap yazmaya başlamadan önce çok kitap okuyan birisi değildim. Ta ki yazmak bana çok keyif verdiğinde anladım ki kitap okumak daha çok keyifli olacağını ve şimdi hemen hemen iki veya üç günde kitap bitiren bir yazar oldum. Yaşadığım zorlu süreç gizli bir yeteneğimi keşfetmemi sağladı. Evet piyasada kalitesiz kitaplar mevcut. Ancak çok genç okumadan yazıyor fikrine katılmıyorum. Çünkü yazarlık bir yetenek işidir. Yeteneği ve hayal gücü kuvvetli olan bir birey piyasaya kaliteli kitaplar çıkartabilir. Ancak şöyle bir durum vardır. Kitap okunmadan yazmak işini biraz daha zorlaştırır. Bir de bazı yayınevlerinin vermiş olduğu editörlük hizmetleri çok kötü. Editörlük hizmetini en fazla iki günde bitirelim de kitap çıksın gibi yaklaşımları mevcut maalesef. Böyle durumlarda da kalitesiz kitapların piyasada yer alması mevcut. Yazmak sizin için ne ifade ediyor?
Aytekin Duran: Yazmak, bana birçok şeyi ifade etmektedir. İlk eserim benim için terapi eserim gibi olmuştur. Yazdıkça duygularımı rahatlatıyordu. Yazdıklarınızı okumak için sabırsızlıkla bekleyen bir okuyucu kitlesi var. Ve onlara karşı sorumluluk duygusunu hissederek yazmak ayrı bir keyif verici bir durumdur. Yazmak mutluluktur, huzurdur, hayal gücünüzü hissetmektir, kalbinizde oluşan duyguları hissetmektir, zorlu günlerimde en büyük destekçim ve hayata olan bakış açısını değiştirmeyi başarabilendir. Kısacası yaşam biçimidir. İyi yazmanın formülü sizce nedir?
Aytekin Duran: İyi kitapları okuyarak kendimize uygun yazı tarzı belirlemek, düzenli çalışmak, çok iyi bir şekilde gözlem ve araştırmalar yapmak, her türlü konuda gelişime açık olmak, insanları çok iyi bir şekilde gözlem yaparak karakter çözümlemesi yapmak, özgün bir dil kullanmak ve son derece de sabırlı olabilmektir. Daha iyi yazmak isteyenlere ne önerirsiniz?
Aytekin Duran: Bol kitap okumaları, çok iyi bir şekilde gözlem yapmalarını, her konu hakkında merak edip araştırmalar yaparak bilgi edinmeyi sağlamaları, yazılarında kendilerine ait özgün bir dil kullanmalarını, her zaman gelişime açık olsunlar. Bir Yaşar Kemal gibi çok iyi bir gözlemci ve araştırmacı olmaları en büyük başarıyı getireceğini inanıyorum.
| 
