Yazmak, düşüncelerinizi ifade etmektir.

Bize kısaca kendinizi tanıtır mısınız?
Sinan Ceylan: 1967 doğumluyum. Kendisinin herkesten farklı olmadığını kırklı yaşlarda öğrenmiş biriyim. Doğa, hayven ve insan sevgisini eşit yakınlıkta kabullenen, kısacası hümanist bir yapıya sahibim. Olduğundan farklı görünmeyen ve oynayamayan bir yapıya sahibim. Kısacası; sevgi, saygı,vicdan, ahlâk ve empatiyi olağan biçiminde taşımaya çalışan bir kişiliğe sahibim. Resim, maket, amatör balıkçılık, amatör oyma sanatları ile uğraşan, kendisiyle barışık olarak, dünya ile barışık olma felsefesini hedefleyen biriyim.

Yazmaya başlama hikâyenizi öğrenebilir miyiz?
Sinan Ceylan: Aslında en ilginç hikâyem de bu olsa gerek. 11 yaşından 43 yaşına kadar şiir yazdım. Okul dönemlerimde başlayan ve şiirde kat ettiğim yolu görme adına katıldığım her platformda, yarışmada en yüksek derecelerle ödüllendirildim. 2015 yılına geldiğimde, şiirlerimi bir kitap içerisinde toplama kararı aldım. Çok değer verdiğim emekli bir öğretmen ile, hem danışma hem de fikir alma bağlamında iletişime geçtim.

Kullanmış olduğu cümle, beni üzmüştü. "Şiiri herkes yazar. Öğretmen de, öğrenci de... Sen de bir şeyler varsa bunu göster. Roman yaz da görelim." tarzındaki çıkışına içerlemediğimi söylemek doğru olmaz. Siz burada şiiri mi küçümsüyorsunuz, yoksa öğretmen ve öğrenciyi mi? Şiiri tabiiki herkes yazabilir ama herkesten bir Nâzım, bir Neruda, Bir Dante ya da Aragon çıkmıyor." cevabını verdikten sonra hırslanarak ilk kitabım olan İkinci Bir Şans Yoktur adlı dosyayı kaleme aldım. 5 günde bitirdim.

Gönderdiğim yayınevi editöryel düzenlemeye gerek duymamış ve baskıya sokmuş. Bu şekilde edebiyat alanına yazar statüsü ile adım atmış oldum diyebilirim.

Kaç kitap yayınladınız konusu nedir?
Sinan Ceylan: Üç tanesi roman, iki tanesi resimli çocuk hikâyeleri olarak beş kitabım yayınlandı. Genelde duygu ve düşünceleri, yansımaları ile kaleme alıyorum. Kurguda en değer verdiğim olgu, doğruyu değil, gerçeği ön planda tutmak. Bu sebeple olsa gerek ki, yayınevlerinden teklifler alan biriyim ve bu gurur verici bir durum.

İkinci Bir Şans Yoktur, yarı distopik bir dosya. Sevgi, saygı, vefa ve insani vasıfların sorgulandığı bir novella. Konu kısır olunca, sayfa artırma amaçlı olarak cümle kalabalığına yönelmedim. Ters köşe kurgu olarak adlandırılan hoş bir eser oldu. 3. baskı 160 sayfa.



Saklambaç Oynayalım mı, küçük bir çocuğun idealleri için ne tür zorluklara katlanabileceğini kaleme aldığım bir dosya. 80 li yıllarda başlayan hikâyede kaleme aldığım olaylar tamamıyla gerçektir. Sadece mekanlar yerleştirmedir. Üçüncü dünya ülkelerinde inançların, duygusal bağlılıkların ve siyasi düşüncelerin nasıl ve acımasızca kullanıldığını vurgulamaya çalıştım. Dış seslerin, iç seslere baskısını okura farklı bir yöntemle aktarmaya çalıştığım bir kitap. 2. baskı 368 sayfa.



Atatürk'le Yeniden Başlamak, tam distopya olarak kaleme aldığım kitabım. Öncesinde İzanagi Atatürk ismi ile 2 baskı yapmıştı. Dünyayı yönlendiren ve şekillendiren kişi ve oluşumların temel kaynağını kaleme aldığım dosyam. Yok sayılmaya çalışılan ama ondan faydalanılarak oluşturulan gücün, dünyayı nasıl yok olma noktasına getirdiğini, öngörü ve geçmiş yaşanılmışlıklarla bezediğim kitap, teorilerle de oldukça ses getirdi. Bugün yaşanılanları 5 yıl öncesinden kaleme aldığım önemli bir düşüncem. 368 sayfa 3. baskı



Jambo çocuk kitapları serisi beş kitap. Yayınevleri istemesine rağmen hiçbiri ile sözleşme yapmadığım projem de diyebilirim. Fabl tarzındaki kitapların metinlerini 1 haftada kaleme aldım ama resimlemem 2 yıl sürdü. İçeriği önemsenmeyen ve sadece ticari amaçla hazırlanan çocuk kitaplarının karşısına koymaya çalıştığım kitaplar. Amacım, çocukları içine çekecek ve geleceğe yönelik kendime okur kitlesi oluşturacak bir projeydi. 2 tanesini kendim yayınladım. Salgın süreci devreye girince diğerleri beklemede kaldı.
24x24 ebatlarında ve her biri 40 sayfa.





Son dosyam olan Fhillos henüz yayınlanmadı. İlk üç dosyam ve çocuk kitaplarım, kendimi deneme sürecimdi. Fhillos ile birlikte kendi üslubumu oturttuğumu düşünüyorum. Bu dosyayı okuyan kitapseverler, "Bu Sinan Ceylan Kalemi." demeli diye düşündüm. Dosyayı okuyan iki editör ve 2 eleştirmenin öngörüleri ise gurur vericiydi. Büyük olarak nitelendirilen bir yayınevine gönderdim dosyamı. Maalesef her sektörü mahveden salgın, bu alanda da etkili. Cevap beklemeye devam ediyorum diyebilirim.

Yazmak mı yayınlamak mı zor?
Sinan Ceylan: Elbette yazmak zor. Çünkü okutabilmelisiniz. Daha önemlisi, dosyanızı tahammül ederek okuyup, siz bitirebilmelisiniz. Bu değerdeki dosyaları yayınlatmak daha kolay. Çünkü kaleminiz, ufkunuz ve üslubunuz oturmuş ise, sizlere mutlaka teklifler geliyor.

Yazarken hangi kaynaklardan beslenirsiniz?
Sinan Ceylan: Yazarken, birikimimi kullanmaya gayret ederim. Sonrası zaten oluşturulan kurgu içerisinde bilginizin olmadığı noktaları ve aksamları araştırma ile tamamlama sürecidir. Duygu ve düşünceleri en yalın hali ile kaleme alırken, algıyla oluşturulan odağın, düşünceleri deforme etmesine neden olan ve diğer olarak nitelendirilen gerçeklere yönelirim. Görülmemesi amacıyla gizlenilene. Dediğim gibi donanımlı olmalısınız. Madalyonun arka yüzünü tahmin gücünüz, birikimlerinizin de göstergesi olacaktır.

Çok okuyor musunuz? Çok genç okumadan yazıyor piyasa kalitesiz kitaplarla dolu fikrine katılıyor musunuz?
Sinan Ceylan: İlk okuduğum kitap Denizler Altında Yirmibin Fersah'tı. 11 yaşındaydım. Çok zor bitirmiştim. Sonra Arzın Merkezine Seyahat'i aldım. Jules Verne okumak için basamağım olmuştu. Peşinden her hafta bir kitabını aldım ve günden güne okuma ve anlama hızımı geliştirdim. Seri bitince Beyaz Diş ile birlikte Jack London kitaplarına başladım. Klasik olmuştu her hafta bir kitap okuma alışkanlığı. Devamında Ömer Seyfettin ve Kemalettin Tuğcu kitapları. Alexander Soljenitsin, Maksim Gorki, Yaşar Kemal, Dostoyevski, Ahmet Hamdi Tampınar, Tolstoy, Hamingway derken haftalık okuma periyodunu 47 yaşına kadar hiç aksatmadan devam ettirdim. Son dönemlerde ise Dan Brown ve Livaneli kitapları ile etüd ederek okuma ve anlama yöntemine yöneldim. Yazmaya başladıktan sonra ise, yayınevimden çıkan kitapları okumaya zaman ayırdım. Son 2 yıldır çok fazla okuduğumu söyleyemem.

Yazarları eleştirmek benim işim olmamalı. Kalite de göreceli bir konuma geldi. Okur kalitesi ile doğru orantılı bana göre. Talep hangi yöneyse, ona göre arz sunulur. Emeğe saygı duyarım ama talepler fazla diye de her arz edileni okumam. Net.

Yazmak sizin için ne ifade ediyor?
Sinan Ceylan: Yazmak, düşüncelerinizi ifade etmektir. Kabul ettirmekten ziyade, varlığı ile insanları buluşturmaktır.

İyi yazmanın formülü sizce nedir?
Sinan Ceylan: İyi yazma deyimi biraz klişe. Okura sağlama yaptırabiliyorsanız, kaleminiz iyi olarak nitelendirilir. Kitap cevap vermez. Soru yöneltir. Okur, soruya karşı kendi cevap mekanizmasını devreye sokar. Sizin cevabınızla eşleşiyorsa eğer, okuru doğru soru ile bulışturmuşsunuz demektir. Dayanaksız beklenti, somut hayalkırıklığı yaratır.
Kısacası kitabı kaleme alırken okur olabilmelisiniz. Yoksa siz bile tahammül edemez ve kendi yazdığınızı bitiremezsiniz.

Daha iyi yazmak isteyenlere ne önerirsiniz?
Sinan Ceylan: Daha iyi yazmak. Kendinizi aşma ile alakalı. Okumak gerekiyor ama etüd ederek. Bir cümlenin altını çizmek yerine, o felsefi bakışı araştırmak ve ona bir şeyler katmak lazım. Bunu dosyaya yansıttıkça, bir öncekinden daha iyiye ulaşmışsınız demektir.

Kısa cevaplar vermeye gayret ettim okurları yormamak için. Size, bana verdiğiniz bu imkândan dolayı çok teşekkür ederim.
Selamlar, sevgiler ve saygılarımla...

Yorumlar